umartwić się

umartwić się: {{stl_51}}{{LABEL="twpldeumartwiacacutespsieogon"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}umartwiać się{{/stl_39}}{{stl_41}} (-am){{/stl_41}}{{stl_7}} <{{/stl_7}}{{stl_3}}umartwić się{{/stl_3}}{{stl_7}}>{{/stl_7}}{{stl_41}} (-ię){{/stl_41}}{{stl_5}} REL{{/stl_5}}{{stl_7}} sich kasteien{{/stl_7}}{{stl_41}} (a fig){{/stl_41}}

Игры ⚽ Нужен реферат?

umartwiać się – umartwić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} sprawiać sobie umyślnie ból, zadawać sobie cierpienie fizyczne; celowo odmawiać sobie wszelkich wygód, przyjemności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umartwiał się, żyjąc o chlebie i wodzie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umartwiać — ndk I, umartwiaćam, umartwiaćasz, umartwiaćają, umartwiaćaj, umartwiaćał, umartwiaćany umartwić dk VIa, umartwiaćwię, umartwiaćwisz, umartw, umartwiaćwił, umartwiaćwiony «zadawać swemu ciału cierpienia fizyczne» Umartwiał ciało biczowaniem.… … Słownik języka polskiego
umartwienie — n I 1. rzecz. od umartwić Skłonność do umartwienia. 2. lm D. umartwieniewień książk. «to, co kogoś umartwia, narzucony brak wygód, przyjemności itp.» Stosować różne umartwienia. umartwienie się rzecz. od umartwić się … Słownik języka polskiego

Academic dictionaries and encyclopedias